Wanneer ik hun naam in het engels uitspreek krijgt de narcis voor mij al meer sjeu: Daffodil.
A daffodil. Do you see the daffodils? I love daffodils.
Longing for the search of a daffodil
Daffodils in Devon
Daffodils in Kent
I shall find a way
Find out of it's there I can stay
Het was mijn daffodil-avond, compleet met melodietje en liedje in mijn hoofd.
Ik verlang naar de daffodil, I need the daffodils. Verlang naar een wandeling in een landschap waar ik ontroerd word door de daffodil. Melancholiek, verscheurd door een bloem. Pure eenvoud in een robuust landschap, waarin de prille lente zich laat zien. De mooie lente, mijn seizoen.
De eerste mooie narcissen die ik me herinner, zijn die van Arie Zonneveld. Een kleuren houtsnede.
Narcissen scherp afgezet tegen een donkere achtergrond, met de kenmerkende lijnvoering van de houtsnede.
In het kader van Doe Eens Gek, "Esbjerg kan in 1 dag, kan dat ook met Canterbury? " een bliksembezoek aan the UK. Met sneeuw de ferry op gereden (de engelsen natuurlijk al in korte broek en op slippers!), zou het nog niet te vroeg zijn voor de daffodil?
Bij Dover de brug over rijden richting St Margaret's at Cliff, de eerste rotonde linksaf en dan 20 minuten rechtdoor naar Canterbury. En ja, naast de resten sneeuw in de berm was er hier en daar een groepje te zien. Gele plukjes naast het dorre hout, de witte sneeuw en eerlijk is eerlijk, de bulten plastic en troep die langs deze weg ligt. The daffodil.
Aan de voet van de stadsmuren van Canterbury bloeiden allemaal narcissen.
Het tijdgebrek dat gepaard ging met deze dag, maakte dat mijn romantische gevoel van de avond in februari bleef bij dat wat het toen was. De narcissen van deze dag gaven een beetje het gevoel dat de onderstaande foto bij me oproept. Je ziet ze wel, maar je kunt er niet bij. Ik heb niet de tijd gehad om helemaal op te kunnen gaan in de omgeving en me laten verrasssen door spontaan ontstane sensaties. Ik wil het eigenlijk niet toegeven, maar het is alsof je naar een film kijkt. Het is heerlijk om narcissen in England te hebben gezien en ik weet nu dat een ander jaar het zeker de moeite waard is om een aantal dagen te plannen en dan te gaan wandelen in the countryside. De natuur in, op een rustig tempo de omgeving op me laten in werken en me laten verrassen door een plotseling opduikende narcis.
En het kan! Canterbury in 1 dag. Met grote dank aan H. die er zijn hand niet voor om draait om de 500 kilometer naar Calais en ook weer terug te rijden.
Een shot England: de grote groepen schooljeugd op "The Pride of Canterbury", de plaatselijke superstore voor de nodige boodschappen, leuke gesprekken met het andere winkelend publiek en genieten van de oude stadskern van Canterbury,
Maggie with her Bag-for-Life en
de sfeervolle hoekjes onderweg.
Missed the Local Yarn Shop, the only gay in the village of the Edinburgh Woollen Mill and did it again, no visit to the cathedral. En laat deze blog doorspekken met engels. Anyway!
Op de hoogte van the Brit Awards 2013 en design-en modetijdschriften voor een goede prijs kunnen kopen, in plaats van de 9,95 euri bij de plaatselijke lektuurhal.
Goede Vrijdag was een goede vrijdag.
Voor de liefhebber een gedicht van de oude Romanticus William Wordsworth, uit 1807,
"I wandered lonely as a cloud" of "Daffodils":
- Continuous as the stars that shine
- And twinkle on the milky way,
- They stretched in never-ending line
- Along the margin of a bay:
- Ten thousand saw I at a glance,
- Tossing their heads in sprightly dance.
- The waves beside them danced; but they
- Out-did the sparkling waves in glee:
- A poet could not but be gay,
- In such a jocund company:
- I gazed - and gazed - but little thought
- What wealth the show to me had brought:
- For oft, when on my couch I lie
- In vacant or in pensive mood,
- They flash upon that inward eye
- Which is the bliss of solitude;
- And then my heart with pleasure fills,
- And dances with the daffodils.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten