18 april 2013

Een schone SAAB.

Prachtig weer vandaag, zon en een onstuimige wind.
Op een of andere manier is het tijd om iets te doen dat ik nog nooit eerder heb gedaan en eigenlijk heel spannend vind. Met de auto door de wasstraat! Ik heb dit nog niet eerder gedaan, ik durf niet zo goed. Het feit dat het vreemd is, maakt het spannend.
Vandaag het begin van een nieuw levensjaar en hup; meteen maar uit de comfortzone! Eerst wat mensen naar hun ervaringen gevraagd en nu meteen maar doen.
Nou, ik heb het geweten, mijn lijf schokt nog na van de adrenaline. Heel langzaam kom ik weer een beetje bij. Mijn vingers worden langzaam weer wat warmer, maar mijn lijf is nog koud. Beginnende hoofdpijn, flink wat groene thee drinken!

Prachtige wolken onderweg, de harde wind wiegde de auto heen en weer toen we voor rood stonden.

 
Twee stoplichten verder rijd ik achter deze auto, Anyfire. Welk vuur dan ook. Juist. Nou, daar zitten we nu niet op te wachten. Hooguit mijn eigen vuur brandende houden.
 
 
 
 En daar is ie dan, het begin van mijn eerste wasstraat. Betaald, instructies gekregen, let's go!

 
Met een dosis nieuwsgierigheid gaan we naar binnen. Verras me eens met de wonderlijke schoonheid van deze Groene Wasstraat. De hoge drukspuit gaat er op, goed zo, weg met de alg!
Mijn portier gaat open en ik krijg de radioantenne toegeworpen, oke, het zal wel.
Langzaam naar voren en dan kan de auto in de vrij. Vlak voor de rollers, laat maar komen!
Blik op het binnenwerk, tuurlijk, er komt een beetje schuim naar binnen. Ach.
En shit, die temperatuur komt wel erg omhoog! Nee! We staan pas aan het begin notabene. Ai. Mijn hartslag en bloeddruk rijzen meteen mee met de temperatuurmeter. Had die jongen nou gezegd dat de motor uit kon? "In de vrij en de motor uit", o ja.
Uit dus.

 
 
Aparte gewaarwording deze enorme sopbeurt en zelf blijf ik droog! Vreemd om daar zo van een
kleine afstand naar te kijken.
De borstels nemen de ruitenwissers ook lekker onder handen, aan het eind zijn ze van het glas af en wijzen, lichtelijk overdreven, richting motorkap.

 
Einde in zicht. Besluit om me langzaam voort te laten rollen tot ik geen beweging meer voel. Kan ik nu starten? Ja, denk het wel. Oh, daar hebben ze kennelijk een handig paaltje met groen licht voor.

 
Did it. Met een bonzend hart rijd ik een stukje vooruit. Even uitstappen om de ruitenwissers weer op hun plek te zetten.
No longer a car-wash-virgin!
Deze vreugde wordt in de schaduw gezet door de stand van de temperatuurmeter. De slechte herinneringen aan een autobrand en de kokende motor twee weken daarna, zijn weer helemaal actueel. Geen behoefte aan een brand, any fire!
Met het hart nog steeds in mijn keel en de argus-ogen gericht op de temperatuurmeter weer naar huis.
Voor de emotionele rust zal ik binnenkort met mijn favoriet SAABman contact opnemen.
DON'T MESS WITH MY SAAB! Zelfs de radiotor niet!

1 opmerking:

  1. Het is voor ons echt een uitje met de kids ;) Binnenkort maar weer eens!

    BeantwoordenVerwijderen