28 juni 2013

OpArt van Melissa Dominquez.


Vier weken heb ik heerlijk kunnen breien. Met het Karisma garen van Garnstudio, op rondbreinaald nummer 4,5. Garen van een prettige dikte en een lekkere zachtheid.
Het OpArt dekentje van Melissa Dominguez wilde ik al een tijdje breien, benieuwd naar hoe zij een op-art effect in haar breiwerk heeft gekregen. Zelf zou ik een gewone lap hebben gebreid, waarin per toer de kleuren over een ander aantal steken zouden worden verdeeld. Gewoon van onder naar boven. Niet in dit patroon van Melissa Dominguez. Beginnen vanuit het midden en de kleur is over de hele toer detzelfde en wisselt per aantal toeren.
Het hele dekentje is gebreid in ribbelsteek. Na 8 strepen te hebben gebreid, kwam ik tot de conclusie dat ik dit niet mooi vond. Het mooie wollen garen vond ik zo meer op acryl lijken. Oke, uithalen en in tricotsteek. Na een paar uur had ik de schade ingehaald, alleen  het middenstuk was wel heel bobbelig.

Uithalen en het begin wat losser breien. Het leuke van opnieuw beginnen is dat ik het patroon goed leer kennen. Ik kende het al bijna uit mijn hoofd. En weer op ongeveer hetzelfde punt als de vorige keren, iets verder, leek het me beter om toch een naald dikker te gaan gebruiken. Uithalen! Het garen wordt er daardoor niet mooier van.
En ja, dit keer was het goed. Een redelijk plat middenstuk dat ik met opspannen en persen wel recht zou kunnen krijgen. En de dikkere naald gaf als resultaat een soepel breiwerk.

 
Het was mooi weer, lekker in de zon opnieuw beginnen, ik zou iets minder aantrekkelijks kunnen  bedenken.


Ik wilde een subtiel flessengroen randje om de deken maken. Een I-cord bind-off. Nog niet eerder gemaakt en op YouTube instructiefilmpjes bekeken. Ja en als we dan toch iets nieuws proberen, dan meteen maar met een invisable cast-on! Fantastisch breien, mooi! Maar niet geschikt voor mijn breiwerk. Het randje rolde zich keurig op in de rest van het dekentje. That naughty stocking stitch!
(Soms dekken engelse termen de lading beter.)

.
Een ribbelrand dan maar. Niet echt mijn voorkeur, maar moet toch wat.
 
 
 
En ook deze krult om. Nog een toer erbij, niet dat het uit maakt. Afhechten en eens kijken hoe het geheel er uit ziet.



Ook al heb ik de rand is breder gebreid, het dekentje blijft vrolijk opkrullen!
Bij de hoeken is het groene randje nog het best te zien, de achterkant daarvan dan.
 
Zo'n dekentje is niet geschikt om in tricotsteek te breien, de randen blijven omkrullen. Tenzij er een brede rand om heen komt. Niet mijn keuze.
Opspannen zal het niet veel beter maken. Neem ik hier genoegen mee?
De maat is niet zoals ik gewenst had.
De kleuren in combinatie met het patroon vind ik niet zo spannend.
Pro's?
Mooi garen, zou ik wel meer mee willen doen.
Uithalen! Dan heb ik dat garen weer!

Ondertussen gekeken naar het mooie BBC programma Wild Sheperdess, zodat het uithalen ook een prettig werkje is geworden.
Geen spijt, heerlijk gebreid. Gezien en ervaren dat wat ik wilde zien. De ontwerpster heeft op een mooie manier een op-art effect in haar breiwerk gebracht. Daar heb ik respect voor, een wiskundig staaltje breiwerk neer zetten.
Ik heb dat lekkere garen  nu nog in mijn voorraad zitten. Een volgend idee ligt klaar. Misschien vandaag al mee beginnen.
 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten